เนื้อเพลง ตะวันจันทร์ใด โดย เปรม ปรียาภรณ์

ตะวันจันทร์ใดก็แปรเปลี่ยนไป ไม่อยู่จีรัง
แม้จักรวาลล้านปีแสงยังดับหายหลายดาว
แต่ความรักที่ข้าเสนอ จะอยู่เสมอ มิใช่ชั่วคราว
ข้าจะรักแม้กายข้าเหลือแค่เถ้าธุรี

แม้จะย้อนเวลากี่พันครั้ง
ยังจะยังทำอย่างเดิมทุกๆอย่าง
เพื่อให้ได้เจอ เพื่อให้มีเธออยู่ข้างๆ

แม้ว่ามันจะเป็นลิขิตฟ้า
ถึง เราสองพานพบเพราะเทวดา
แต่ขอได้กำหนดทั้งหมดจากนี้ไปด้วยใจข้า

เพียงมีเจ้าอยู่เป็นคู่กัน ผ่านคืนข้ามวันเวลา
จะยังสบตาที่ฝ้าที่ฟาง ถึงมันจะดูร่วงโรยชรา
เพียงให้เธอประจักษ์ ว่ารักเป็นหนักหนา
มั่นคงเหนือชะตา ชั่วกาลนิรันดร์

ตะวันจันทร์ใดก็แปรเปลี่ยนไป ไม่อยู่จีรัง
แม้จักรวาลล้านปีแสงยังดับหายหลายดาว
แต่ความรักที่ข้าเสนอ จะอยู่เสมอ มิใช่ชั่วคราว
ข้าจะรักแม้กายข้าเหลือแค่เถ้าธุรี

ข้าไม่ฝืนขัดขืนต่อสังขาร
รู้สักคราเราต้องพลัดและพรากกัน
แม้ว่าชีพดับขอให้สัจจาคำสาบาน

ฝังจารึกบันทึกในฝุ่นผง
เขียนคำรักสุดสวยด้วยตัวบรรจง
สุดท้ายเมื่อดินกลบ ก็จากกันแค่กายรักยืนยง

เพียงมีเจ้าอยู่เป็นคู่กัน ผ่านคืนข้ามวันเวลา
จะยังสบตาที่ฝ้าที่ฟาง ถึงมันจะดูร่วงโรยชรา
เพียงให้เธอประจักษ์ ว่ารักเป็นหนักหนา
มั่นคงเหนือชะตา ชั่วกาลนิรันดร์

ตะวันจันทร์ใดก็แปรเปลี่ยนไป ไม่อยู่จีรัง
แม้จักรวาลล้านปีแสงยังดับหายหลายดาว
แต่ความรักที่ข้าเสนอ จะอยู่เสมอ มิใช่ชั่วคราว
ข้าจะรักแม้กายข้าเหลือแค่เถ้าธุรี

ตะวันจันทร์ใดก็แปรเปลี่ยนไป ไม่อยู่จีรัง
แม้จักรวาลล้านปีแสงยังดับหายหลายดาว
แต่ความรักที่ข้าเสนอ จะอยู่เสมอ มิใช่ชั่วคราว
ข้าจะรักแม้กายข้าเหลือแค่เถ้าธุรี